Дар раҳгузари бод чароғе, ки турост, Тарсам, ки бимирад аз фароғе, ки турост. Бӯйи ҷигари сухта олам бигирифт, Гар нашнидӣ, зиҳӣ димоғе, ки турост. 2. Бо он ки дилам аз ғами ҳаҷрат хун аст, Шодӣ зи ғами туам зи ғам афзун аст! Андеша кунам ҳар шабу гӯям, ё раб, Ҳиҷрон-ш чунин аст, висолаш чун аст? 3. Ҷойе, ки гузаргоҳи дили маҳзун аст, Он ҷо ду ҳазор найза болои хун аст.